កំណាព្យ ទេសភាពព្រៃលិចទឹក ជាកំណាព្យដែលផ្ញើមកពីបងប្រុស ឡុង គន នេះជាអត្ថបទកំណាព្យលើកទីពីរហើយ​ដែលគាត់បានផ្ញើមកកាន់ ខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេសខ្ញុំ ដើម្បីចុះ​ផ្សាយចែករំលែកដល់កូនខ្មែរគ្រប់រូបឲ្យបានស្គាល់ពីព្រៃលិចទឹក។​ខាងក្រោយគឺជាសម្តីរបស់គាត់៖ “ខ្ញុំជូនកំណាព្យមួយទៀតដែលរៀបរាប់ឲ្យកូនខ្មែរស្គាល់អំពីព្រៃលិចទឹកដែលជា​ អានអត្ថបទពេញ →

សួស្តីប្រិយមិត្តរបស់ខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេសខ្ញុំអស់រយះពេលជាច្រើនខែដែលខ្ញុំស្រឡាញ់​ប្រទេសខ្ញុំ មិនបានដាក់អត្ថបទថ្មីៗសម្រាប់មិត្តប៉ុន្តែក៏អរគុណដល់ប្រិយមិត្តទាំងអស់ដែរ​ដែលតែងចូលអាន អត្ថបទនៅក្នុងគេហទំព័រយើងខ្ញុំពេលនេះខ្ញុំស្រឡាញ់ប្រទេសខ្ញុំ​សូមដាក់ផ្សាយនូវកំណាព្យមួយដែលផ្ញើដោយប្រិយមិត្តរបស់យើងដែលមានចំណង​ជើងថាកំណាព្យ ច្រណែនកើតកម្ម-បណ្តាំកូនខ្មែរ រៀបរៀងដោយលោក ឡុង អានអត្ថបទពេញ →

សាសនាព្រាហ្មណ៍បានចូលមកចាក់ឬសយ៉ាងជ្រៅនៅក្នុងសង្គមខ្មែរតាំងពីយូរយារណាស់​មកហើយ ហើយមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងក្លានៅក្នុងសតិអារម្មណ៍របស់ប្រជាជនខ្មែរ ដោយបន្សល់ទុកនូវទំនៀមទម្លាប់ និងប្រពៃណីផ្សេងៗនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ។ ការរីកចម្រើននៃ វិទ្យាសាស្ត្រដែលជាផលរួមនៃពលកម្មខាងខួរក្បាលនិងពលកម្មខាងរូបងរាងកាយ​របស់មនុស្សមានសន្ទុះជឿនលឿនយ៉ាងខ្លាំងក្លានៅលើពិភពនៃព្រហ្មញ្ញសាសនាដែល​ អានអត្ថបទពេញ →

តាមរយៈប្រវត្តិសាស្ត្រខ្មែរនៅក្នុងស.វទី១ ឥទ្ធិពលបរទេសដែលចូលមកស្រុកខ្មែរមុនគេ គឺឥទ្ធិពលឥណ្ឌា ហើយអ្វីដែលយើងទទួលបាន នោះមានដូចជាអក្សរសិល្ប៍ អក្សរសាស្ត្រ សាសនា ទំនៀមទម្លាប់ ភាសា…។ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយវប្បធម៌របស់ខ្លួនដំបូងជនជាតិនេះ បានមកធ្វើការទំនាក់ទំនងជាមួយពួកមេដឹកនាំអ្នកស្រុកអាយ តាមរយៈឈ្មួញសំពៅ អ្នកលក់ដូរការយកចិត្តពួកនេះដ៉ោយជំនួនការព្យាបាលជម្ងឺការផ្តល់ឲ្យនូវក្រដាសគាថាដែល អានអត្ថបទពេញ →

ទាំងទស្សនៈទាំងទ្រឹស្តីរបស់ព្រះពុទ្ធអង្គស្ថិតនៅក្នុងគម្ពីរព្រះត្រៃបីដក(Tripitaka) ស្ទើរតែទាំងអស់។តើព្រះត្រៃបីដកជាអ្វី?​ព្រះត្រៃបីដក (តាមទស្សនៈព្រះពុទ្ធសាសនា) ជាឃ្លាំងផ្ទុកពុទ្ធវចនៈ គឺរចនៈនៃអង្គសម្មាសសម្ពុទ្ធដែលទ្រង់ទេសនាអប់រំ​ទូន្មានក្នុងរវាង ៤៥ វស្សាចាប់តាំងពីទ្រង់បានត្រាស់ដឹងព្រះសម្មាសម្ពោធិញ្ញាណរហូតដល់ទ្រង់ចូល​ បរិនិញ្វន។

អានអត្ថបទពេញ →

ពុំមានឯកសារណាមួយបញ្ជាក់ឱ្យបានច្បាស់ថាពិធីចូលម្លប់នេះចាប់កំណើតឡើងតាំង​ ពីពេលណានោះទេ។ ប៉ុន្តែតាមរយៈរឿងទុំទាវដែលបាននិពន្ធឡើងនៅសតវត្សទី១៦ (សម័យលង្វែក) បានបញ្ជាក់ថាសង្គមខ្មែរជំនាន់នោះបានប្រារព្ធធ្វើពិធីចូលម្លប់​នេហើយគឺ​ តួអង្គនាងទាវបានចូលម្លប់​ដូច្នេះមានន័យថាពិធីនេះខ្មែរបាន​អនុវត្តច្រើនសតវត្សមកហើយ។

ពាក្យ “មហោរី” សម្គាល់ភ្លេងផង និងសម្គាល់សភាពនៃវង់ភ្លេងផង។ ភ្លេងនេះ​មានលក្ខណៈប្រជាប្រិយស្រាលជាងភ្លេងពិណពាទ្យកាលដើមឡើយវង់ភ្លេងនេះជាកម្មសិទ្ធ​របស់រាជវាំងពោលគឺសម្រាប់ស្តេច នាហ្មឺន មន្ត្រី និងអ្នកមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ប៉ុនណ្ណោះ។​ ក្រោយមក​ភ្លេង​នេះក៏បានក្លាយទៅជាភ្លេងសាមញ្ញសម្រាប់ប្រជាជនទូទៅប្រើទូទាំងប្រទេស​ជាទូទៅគេលេងភ្លេងនេះសម្រាប់​កំដរល្ខោនមហោរី។ អានអត្ថបទពេញ →